Vandaag is een nieuwe videoboodschap van de ontvoerde BBC-journalist Alan Johnston in het nieuws gekomen. Een grimmig gezicht, Johnston met een bomgordel om die een oproep doet aan Hamas en de Britse regering. Met name één ding houdt echter de journalist in mij bezig, en dat is een zinnetje dat Johnston uitspreekt:

"I do appeal to the Hamas movement and the British government not... not to resort to the tactic of force".

Het klinkt als een verspreking zoals je zo vaak hoort: twee keer "not". Maar het geeft de zin een dubbele bodem. Letterlijk vraagt hij om wél geweld te gebruiken. Zou dit echt een eigen boodschap zijn, slim verstopt om de ontvoerders te ontgaan? Ik wed dat daar al mensen zich het hoofd over breken.

... en over famous last words gesproken: de meest voorkomende laatste woorden op weblogs zijn "Ik las even een pauze in".

"Pička!", riep Michaella Krajicek toen ze in de tweede set van haar wedstrijd tegen Dinara Safina tweemaal achter elkaar schlemielig gepasseerd werd. In de derde set riep ze het nog eens, toen ze een dubbele fout sloeg.

Pička is Tsjechisch voor "kut". Zou Michaella weten dat het dat ook betekent in het Russisch?

De heroïnejunk sterft uit. Er komen bijna geen heroïneverslaafden meer bij. Volgens het Trimbos-Instituut dat het onderzoek deed, komt dit doordat heroïne de laatste jaren het imago heeft gekregen van een drug voor losers.

En ik maar denken dat alle verslaafden verliezers waren. Had ik dus ook weer mooi mis.

Cheryl Braam, inmiddels voormalig lid van de Groenlinks-fractie in de Staten van Noord-Holland (in verband met dat ongeldige stembiljet tijdens de Eerste-Kamerverkiezingen, u weet nog wel) blijkt zowaar een eigen blog te hebben bij Hyves. Dat wordt ineens interessant, denk je dan. Daarheen!

Maar nee hoor: het blog eindigt bij het item van 28 mei om 18:20, met daarin de zin "Het leven in de staten is nu een stuk overzichtelijker geworden" en verderop de alinea "Morgen zitten we voor het eerst in Heiloo. Op de agenda staat het kiezen van de leden van de eerste kamer. En wat hamerstukken".

Het is zoiets als een dagboek dat abrupt eindigt met de zin "Morgen ga ik voor het eerst van mijn leven bungeejumpen". Famous last words.

Nog maar wat tv-reclame. Een spotje dat je vertelt dat je bij de notaris aan het goede adres bent om je zaken te regelen. We zien een dame die wordt ingezworen als notaris. Voor de dramatiek is gezorgd, want een Belangrijke Man blijkt niet aanwezig. Gelukkig komt hij op het laatste moment toch nog binnen.

Eén van de heren achter de groene tafel begint: "Als notaris zweer ik...". Er komt een eed waarmee je toezegt een goede notaris te zijn. Als de heer is uitgesproken antwoordt de dame: "Dat beloof ik". En dan komt de pay-off: "Ingewikkelde zaken eenvoudig regelen? De notaris durft er een eed op te doen".

Nu zoek ik meestal geen spijkers op laag water, hoor. Maar eigenlijk vind ik toch wel dat een goede notaris het verschil hoort te kennen tussen een eed en een belofte.

Grappig, hoor, dat spotje met La Bruis. "Practicomfort begrijpt dat een afnemende mobiliteit moeilijk te accepteren is. Maar dit verandert als u kennismaakt met onze scootmobielen".

Nergens meer komen is geen enkel probleem meer als je Practicomfort kent. Verbluffend eerlijke reclame.

"Schoon water wordt schaars. En dan zie ik nieuwe beleggingskansen", vertelt de meneer van Robeco in een reclamespotje.

Mag ik weer even héél erg braken?

De cafébaas--tegenstander van een rookverbod in de horeca--vatte het op het NOS Journaal eigenlijk heel goed samen: "In principe rookt eigenlijk iedereen hier".

De spijker op de kop! In principe iedereen, ook degenen die dat niet willen. Het lijkt me heel logisch en redelijk dat daar verandering in komt.

Stel je voor dat de stomerij je broek zoekmaakt. Het is je favoriete broek, dus je bent ontzettend gedupeerd. Hup, voor de rechter slepen en een eis tot schadevergoeding: 12.500 euro. Je zou toch bulderend de rechtszaal worden uitgelachen?

In America the Beautiful gaat dat anders. Daar wil een stomerij rechter Pearson bovengenoemd bedrag ($ 15.000) best betalen, als hij maar van een rechtszaak wil afzien. Maar de edelachtbare wil daar niets van weten. Hij wil complete vergelding: 65 miljoen dollar.

Alleen al het idee dat zo'n man wordt geacht de redelijkheid te belichamen. Je staat toch compleet met je billen bloot?

In een vraaggesprek met HP/De Tijd vertelt Rita Verdonk dat Mark Rutte "niet echt rechts" is. Zijzelf wel.

Huh? Hoe was het ook weer? Ik ben niet links, niet rechts, maar recht door zee. Toch, Rita?

Tja, als je je eigen meest succesvolle soundbyte al niet eens kunt onthouden...

Overigens heeft Rita inmiddels alweer een schriftelijke verklaring uitgegeven waarin ze zegt te betreuren dat de indruk is ontstaan dat zij het leiderschap van Rutte ter discussie stelt. Het voornaamste verschil tussen Rita Verdonk en een kip zonder kop is dat die laatste in elk geval haar snavel niet opentrekt.