Wat nou echt eens verboden zou moeten worden: roken in de auto als er kinderen meerijden.

Sommige mensen vinden het jammer dat de handel in tweedehands boeken steeds meer via internet plaatsvindt. Ik helemaal niet. Je vindt veel makkelijker wat je zoekt.

En onpersoonlijk? Ik was laatst hier beland: een antiquariaat gespecialiseerd in SF-boeken. Ik heb er een achttal titels besteld. Toen ik de bevestiging kreeg, zag ik dat één boekje dat ik had willen bestellen van mijn digitale kar was gevallen. Dat meldde ik en toen kreeg ik een heel aardig mailtje terug dat ik dat boekje er gratis bij kreeg. De volgende dag werden de boeken bezorgd--samen met de rekening, die ik toen dus nog moest betalen. Zoveel vertrouwen is heel atypisch voor het internettijdperk.

Het allerleukste was de "filatelistische frankering". Allemaal postzegels in guldens (die in tegenstelling tot munten, bankbiljetten en strippenkaarten niet hun geldigheid zijn verloren) uit fraaie verzamelaarsseries. Daarmee drukken ze de verzendkosten. TNT Post vond het kennelijk ook heel mooi. Geen enkele postzegel is afgestempeld.

Zouden ze dat er nou om gedaan hebben bij Studio Sport? Michael Boogerd interviewen met op de achtergrond een winkel met uithangbord "Medische Hulpmiddelen"?

Ik schrijf eigennamen nog steeds met hoofdletters, zo'n ouwe lul ben ik (ik gebruik ook nog allerlei leestekens: in plaats van "Ga toch naar Dirk daar is alles veel goedkoper" zoals ik vandaag in de krant las, zou ik schrijven: "Ga toch naar Dirk, daar is alles veel goedkoper").

Als ik hier (of op andere Blogspotblogs) commentaar schrijf, mogen die hoofdletters niet. Probeer maar: klik op "n comments", kruis "overige" aan en vul uw naam in. Als uw commentaar verschijnt, zijn die lelijke hoofdletters oordeelkundig verwijderd. ga toch naar blogspot daar zullen ze je wel eens modern leren schrijven

Een schilderij waarvan de waarde was geschat op 14 miljoen, blijkt toch niet van de hand van Vincent van Gogh te zijn. Het is volkomen logisch dat het werk, dat tot nu toe erg mooi werd gevonden, daardoor ineens veel lelijker is geworden en veel minder waard is.

"Fisher Price haalt speelgoed terug", zie ik een kop voorbij komen. Meteen krijg ik visioenen van brullende kinderen. Maar nee, dat zijn geen visioenen. Ik hóór inderdaad brullende kinderen. Ik woon (en werk) namelijk tegenover een kinderdagverblijf. Even over tienen wordt het grut naar buiten gelaten en begint het Grote Krijsen. Als ik me dan wil concentreren moet alles potdicht.

Ik denk even terug aan een discussie een paar maanden terug. Toen hadden omwonenden van een kinderdagverblijf ergens in Roermond meen ik de gemeente gevraagd om maatregelen tegen de geluidsoverlast. Driekwart Nederland stond op zijn achterste benen. Waren die mensen zelf geen kind geweest? Hoe kon je je nou toch ergeren aan de vrolijkheid van die hummeltjes! Wat een onmensen!

Nou, mensen: urenlang Kabouter Plop uit een ghettoblaster is écht niet leuk, zeker niet als het dus mooi weer is en je eigenlijk zelf best graag buiten zou willen werken. En een kind is inderdaad net een wind: alleen van die van jezelf heb je geen last.

Trouwens, is het wel zo dat kinderen niet méér lawaai maken dan vroeger? Of kinderen nu meer gillen omdat ze meer mogen gillen, is nooit bestudeerd. Dat laten we dus even buiten beschouwing, al denk ik dat het klopt. Wij werden als kleuter regelmatig door de juf gemaand minder te krijsen; kinderen anno 2007 worden niet meer grootgebracht met het besef dat anderen last van je zouden kunnen hebben (dat is trouwens aan de jonge volwassenen anno 2007 al heel aardig te merken). Maar die ghettoblasters met Kabouter Plop waren er toch in vroeger tijden beslist niet bij. Al dat rollend materieel met van die lekker daverende kunststof wielen ook niet. Dat maakt héél veel geluid allemaal. Ja, die kinderen hebben pret. Mijn buurman heeft ook pret als hij met een klopboor aan het klussen is, maar dat zou hij toch echt niet dag in dag uit moeten proberen.

Zo. Ik heb me even lekker als een ouwe zuurpruim gedragen en dat lucht op. Kinderen zijn vast leuk, maar er zou een aan-uitknopje op moeten zitten. En wat Fisher Price betreft: als je dat vergiftigde speelgoed terugbrengt, krijg je een tegoedbon. Niks geld terug. Die lui van Fisher Price hebben bepaald geen last van overmatige schaamtegevoelens.

Vandaag zag ik op een buitenlandse tv-zender heel even een fragment van Flipper. Ik keek daar als kind bijzonder graag naar (ook met de broers Bud en Sandy die voor geen meter op elkaar leken), maar herinner me ook goed dat ik me altijd geweldig ergerde aan het liedje dat de tune van het programma was. Daarin kwam een passage voor:

"Als er voor niemand uitkomst meer is
roep dan om Flipper de vis".

Ik wist als tienjarig knaapje al heel goed dat dolfijnen geen vissen maar zoogdieren zijn en brulde ook steevast keihard "Flipper het zoogdier" over het zoete kindergezang heen. Ja, ik geef toe: rijm en metrum waren naar de vaantjes. Maar dat ze zoiets doorlieten, toen. Al was het meestal nog wel goed gespeld, dat wel.