Gisteren bij Pauw & Witteman: Caroline Tensen vertelt over haar nieuwe programma Baby Boom, waarin honderd stellen die vreselijk graag een kind willen zowel individueel als groepsgewijs voor de camera worden tentoongesteld. "Vreselijk integer, hoor", zegt Tensen.

Vreselijk integere tv gaat anno 2007 als volgt: rondom een gigantische vierkante tafel staan honderd stellen met vóór zich honderd potjes ochtendurine waarin allemaal tegelijk honderd predictorstaafjes worden gedipt. De reacties worden vervolgens lekker close-up in beeld gebracht.

Dat zou allemaal misschien nog nét te verdragen zijn als niet als soundtrack over het geheel de stem van Elvis Costello te horen was: "Oh my baby baby, I love you more than I can tell, I don't think I can live without you".

En dát neem ik de makers vooral kwalijk. Dat ik I Want You, dat met zijn rauwe, vertwijfelde passie één van de allermooiste lovesongs uit de popmuziek is, voortaan nooit meer zal kunnen horen zonder voor mijn geestesoog die honderd potjes pies te zien. Getverdemme.